و من، یک مادر داغدیده و داغدارم. مادری که جلوی چشمش پسر جوانش را بردند و او را ز…

‫و من، یک مادر داغدیده و داغدارم. مادری که جلوی چشمش پسر جوانش را بردند و او را زدند و کشتند و همه مسئولان خونش را انکار کردند …‬

Timeline Photos
نامه مادر "ستار بهشتی" به گروگانگیران

فرزندان بلوچم،

ثروتمندان و زور مداران، اگر بتوانند هر چه را انکار کنند، هرگز نمی توانند " مادران" را انکار کنند. چون انکار مادران، انکار انسانیت است. ومن، یک مادر داغدیده و داغدارم. مادری که جلوی چشمش پسر جوانش را بردند و او را زدند و کشتند و همه مسئولان خونش را انکار کردند.

من چیزهایی از رنج ها و کمبودهای شما در استان های محروم شنیده ام. منِ مادر اگر به شما در باره ظلم ها و کم کاری هایی که بر شما روا داشته شده حق بدهم، هرگز به شما حق نمی دهم برای رسیدن به خواسته هایتان، فرزندان ما را یک به یک بکشید. شاید کسی نداند که من یکسال و پنج ماه است که هر روز به سرقبر پسرم می روم. همه مردم این روزها به سراغ زندگی خودشان رفته اند اما من هر روز می روم سر قبر پسرم. شاید به این دلیل که همه مردم مرگ یک جوان را فراموش می کنند بجز مادرش.

فرزندان بلوچم،

و ای شماهایی که این سربازان را گروگان گرفته اید، راضی نشوید مادران دیگری به داغ من و به داغ مادرانی مثل من دچار شوند. ستار مرا بی گناه بردند و زدند و کشتند و جگر مرا سوختند. اکنون این مادر ستار است که دست به دامان شما شده است. مادری که جگر لخته لخته اش را در دست گرفته و به شما التماس می کند. بیایید و به ما و به همه مردم جهان نشان بدهید که آنقدر در دل شماها روشنایی هست که التماس یک مادر را بشنوید.

نشان بدهید که مردان بزرگ، از هر چه بگذرند، از سوز مادران نمی گذرند. پسران ما را که هموطنان بی گناه خود شما هستند آزاد کنید. ما هم قول می دهیم که برای آبادانی مناطق محروم و رفع محرومیت ها در کنار شما باشیم. نشان بدهید که سوز ما را می فهمید. نشان بدهید که روی هرکس را زمین بیندازید، روی مادران را زمین نمی اندازید. چرا که همه شما مادر دارید و مادرانتان را دوست دارید.

گوهر عشقی ( مادر ستار بهشتی )
یازده فرورودین یکهزار سیصد و نود و سه – شهرستان رباط کریم

 

همانطور که گفته بودم نسرین و میزبان عزیز ما در شهر اندیمشک به اداره اطلاعات دزفو…

‫همانطور که گفته بودم نسرین و میزبان عزیز ما در شهر اندیمشک به اداره اطلاعات دزفول احضار شده بودند. از آنجایی که این احضار تلفنی و غیر قانونی بود آنها به اداره اطلاعات نرفتند و بی خیال احضار شدیم و به جای آن رفتیم اسب سواری و مابقی ماجرا …

رضا خندان
١١ فروردين ١٣٩٣

‬

Timeline Photos
همانطور که گفته بودم نسرین و میزبان عزیز ما در شهر اندیمشک به اداره اطلاعات دزفول احضار شده بودند. از آنجایی که این احضار تلفنی و غیر قانونی بود آنها به اداره اطلاعات نرفتند و بی خیال احضار شدیم و به جای آن رفتیم اسب سواری و مابقی ماجرا …

رضا خندان
١١ فروردين ١٣٩٣

نسرين ستوده که اکنون به خوزستان سفر کرده، صبح امروز به اداره اطلاعات شهر دزفول احضار شده بود!

رضا خندان، همسر خانم ستوده، در توضیح کوتاهی پس از احضار تلفني در این خصوص در صفحه‌ء فیسبوکش نوشت:

«به اتفاق بچه‌ها برای یک سفر دو روزه به استان خوزستان آمده‌ایم. دقایقی پیش مشغول خرید در بازار شهر دزفول بودیم که از وزارت اطلاعات تماس گرفتند و نسرین و میزبان را بی‌دلیل و به روشی غیرقانونی و بی‌ادبانه احضار کردند. به آنها گفته شده که تا یک ساعت دیگر خودشان را به وزارت اطلاعات معرفی کنند.»

دو روز پيش سخنان شجاعانه نسرین ستوده در محفل ادبی و بی ادبی هالو به صورت گسترده در فضای مجازی منتشر شد كه از درون زندان بزرگ گفت: ما ظاهراً آزادیم

در این ویدیو نسرین ستوده از حصرشدگان، اقلیت‌های مذهبی و قومی، زندانیان سیاسی و کلیه ممنوع شدگان عرصه‌ی عمومی سخن می‌گوید. او ضمن تعریف خاطراتی از دوران زندان، هنر رو وسیله ای برای دور زدن استبداد توصیف کرده و در ادامه می گوید ما به ظاهر آزادیم وگرنه همه در زندانیم و … متن سخنان نسرین ستوده به این شرح است: من در چند ماه اخیر آزاد بودم. ما ظاهرا آزادیم. اما همیشه دلمان بین دو گروه است: [نخست] کسانی که در خانه‌های خودشان در حبس‌اند؛ خانم رهنورد، آقای موسوی و آقای کروبی. آن‌ها زندانیان وجدان‌اند. و همین‌طور زندانیان وجدان که در زندان‌های شهرهای مختلف ایران حبس خودشان را می‌کشند. آن‌ها نه تنها فعالان سیاسی هستند، بلکه بسیاری از آنان فعالان مدنی یا اقلیت‌های قومی، مذهبی و غیره را تشکیل می‌دهند. [به عبارت دیگر این افراد] اقلیت عقیدتی را تشکیل می‌دهند. من از بین هم‌بندان خودم، امروز که در جمع شما بودم گفتم شالی را بیندازم که یکی از اقلیت‌های مذهبی برای من بافته بود. گفتم این را به یاد آن‌ها بیاندازم و به جمع شما بیایم. یادمان باشد که دادرسی زندانیان وجدان، بدون رعایت قانون، در دادگاه‌های سری و با روش‌های امنیتی بوده است. همچنین حصر خانگی این سه عزیز هم از مصادیق بارز بازداشت خودسرانه است. پرونده همه وکلایی که بعد از انتخابات دستگیر شدند، (جا دارد از آقای عبدالفتاح سلطانی و جناب آقای سید محمد سیف‌زاده نام ببرم) را به درخواست لغو پروانه به دادگاه انتظامی دادند. دوستان عزیز، وکالت و احیای عدالت امانتی بود که از دیگران به ما رسیده بود، با پروانه یا بی‌پروانه ما این را به آیندگان خواهیم سپرد.

سخنان نسرین ستوده را در لینک زیر بشنوید:
http://goo.gl/2dPDDL

 

یکی‌ از کاربران فیسبوک به نام نسیم می‌گوید: اگر كار جمهوری‌ اسلامی‌ طبق قرآن‌ و…

‫یکی‌ از کاربران فیسبوک به نام نسیم می‌گوید: اگر كار جمهوری‌ اسلامی‌ طبق قرآن‌ و دين اسلامه! چرا از بيان كارهای‌ درستشون ملت رو به بند ميكشند و اگر درست نيست خودشون رو درست كنن
‬

Timeline Photos
خبر فوری: دو روز پس از انتشار سخنان شجاعانه نسرين ستوده که اکنون به خوزستان سفر کرده، دقایقی قبل به اداره اطلاعات شهر دزفول احضار شد!

رضا خندان، همسر خانم ستوده، در توضیح کوتاهی در این خصوص در صفحه‌ء فیسبوکش نوشته است:

«به اتفاق بچه‌ها برای یک سفر دو روزه به استان خوزستان آمده‌ایم. دقایقی پیش مشغول خرید در بازار شهر دزفول بودیم که از وزارت اطلاعات تماس گرفتند و نسرین و میزبان را بی‌دلیل و به روشی غیرقانونی و بی‌ادبانه احضار کردند. به آنها گفته شده که تا یک ساعت دیگر خودشان را به وزارت اطلاعات معرفی کنند.»

دو روز پيش سخنان شجاعانه نسرین ستوده در محفل ادبی و بی ادبی هالو به صورت گسترده در فضای مجازی منتشر شد كه از درون زندان بزرگ گفت: ما ظاهراً آزادیم

در این ویدیو نسرین ستوده از حصرشدگان، اقلیت‌های مذهبی و قومی، زندانیان سیاسی و کلیه ممنوع شدگان عرصه‌ی عمومی سخن می‌گوید. او ضمن تعریف خاطراتی از دوران زندان، هنر رو وسیله ای برای دور زدن استبداد توصیف کرده و در ادامه می گوید ما به ظاهر آزادیم وگرنه همه در زندانیم و … متن سخنان نسرین ستوده به این شرح است: من در چند ماه اخیر آزاد بودم. ما ظاهرا آزادیم. اما همیشه دلمان بین دو گروه است: [نخست] کسانی که در خانه‌های خودشان در حبس‌اند؛ خانم رهنورد، آقای موسوی و آقای کروبی. آن‌ها زندانیان وجدان‌اند. و همین‌طور زندانیان وجدان که در زندان‌های شهرهای مختلف ایران حبس خودشان را می‌کشند. آن‌ها نه تنها فعالان سیاسی هستند، بلکه بسیاری از آنان فعالان مدنی یا اقلیت‌های قومی، مذهبی و غیره را تشکیل می‌دهند. [به عبارت دیگر این افراد] اقلیت عقیدتی را تشکیل می‌دهند. من از بین هم‌بندان خودم، امروز که در جمع شما بودم گفتم شالی را بیندازم که یکی از اقلیت‌های مذهبی برای من بافته بود. گفتم این را به یاد آن‌ها بیاندازم و به جمع شما بیایم. یادمان باشد که دادرسی زندانیان وجدان، بدون رعایت قانون، در دادگاه‌های سری و با روش‌های امنیتی بوده است. همچنین حصر خانگی این سه عزیز هم از مصادیق بارز بازداشت خودسرانه است. پرونده همه وکلایی که بعد از انتخابات دستگیر شدند، (جا دارد از آقای عبدالفتاح سلطانی و جناب آقای سید محمد سیف‌زاده نام ببرم) را به درخواست لغو پروانه به دادگاه انتظامی دادند. دوستان عزیز، وکالت و احیای عدالت امانتی بود که از دیگران به ما رسیده بود، با پروانه یا بی‌پروانه ما این را به آیندگان خواهیم سپرد.

سخنان نسرین ستوده را در لینک زیر بشنوید:
http://goo.gl/2dPDDL

 

خبر فوری: دو روز پس از انتشار سخنان شجاعانه نسرين ستوده که اکنون به خوزستان سفر…

‫
خبر فوری: دو روز پس از انتشار سخنان شجاعانه نسرين ستوده که اکنون به خوزستان سفر کرده، دقایقی قبل به اداره اطلاعات شهر دزفول احضار شد!
‬

Timeline Photos
خبر فوری: دو روز پس از انتشار سخنان شجاعانه نسرين ستوده که اکنون به خوزستان سفر کرده، دقایقی قبل به اداره اطلاعات شهر دزفول احضار شد!

رضا خندان، همسر خانم ستوده، در توضیح کوتاهی در این خصوص در صفحه‌ء فیسبوکش نوشته است:

«به اتفاق بچه‌ها برای یک سفر دو روزه به استان خوزستان آمده‌ایم. دقایقی پیش مشغول خرید در بازار شهر دزفول بودیم که از وزارت اطلاعات تماس گرفتند و نسرین و میزبان را بی‌دلیل و به روشی غیرقانونی و بی‌ادبانه احضار کردند. به آنها گفته شده که تا یک ساعت دیگر خودشان را به وزارت اطلاعات معرفی کنند.»

دو روز پيش سخنان شجاعانه نسرین ستوده در محفل ادبی و بی ادبی هالو به صورت گسترده در فضای مجازی منتشر شد كه از درون زندان بزرگ گفت: ما ظاهراً آزادیم

در این ویدیو نسرین ستوده شجاعانه از حصرشدگان، اقلیت‌های مذهبی و قومی، زندانیان سیاسی و کلیه ممنوع شدگان عرصه‌ی عمومی سخن می‌گوید. او ضمن تعریف خاطراتی از دوران زندان، هنر رو وسیله ای برای دور زدن استبداد توصیف کرده و در ادامه می گوید ما به ظاهر آزادیم وگرنه همه در زندانیم و … متن سخنان نسرین ستوده به این شرح است: من در چند ماه اخیر آزاد بودم. ما ظاهرا آزادیم. اما همیشه دلمان بین دو گروه است: [نخست] کسانی که در خانه‌های خودشان در حبس‌اند؛ خانم رهنورد، آقای موسوی و آقای کروبی. آن‌ها زندانیان وجدان‌اند. و همین‌طور زندانیان وجدان که در زندان‌های شهرهای مختلف ایران حبس خودشان را می‌کشند. آن‌ها نه تنها فعالان سیاسی هستند، بلکه بسیاری از آنان فعالان مدنی یا اقلیت‌های قومی، مذهبی و غیره را تشکیل می‌دهند. [به عبارت دیگر این افراد] اقلیت عقیدتی را تشکیل می‌دهند. من از بین هم‌بندان خودم، امروز که در جمع شما بودم گفتم شالی را بیندازم که یکی از اقلیت‌های مذهبی برای من بافته بود. گفتم این را به یاد آن‌ها بیاندازم و به جمع شما بیایم. یادمان باشد که دادرسی زندانیان وجدان، بدون رعایت قانون، در دادگاه‌های سری و با روش‌های امنیتی بوده است. همچنین حصر خانگی این سه عزیز هم از مصادیق بارز بازداشت خودسرانه است. پرونده همه وکلایی که بعد از انتخابات دستگیر شدند، (جا دارد از آقای عبدالفتاح سلطانی و جناب آقای سید محمد سیف‌زاده نام ببرم) را به درخواست لغو پروانه به دادگاه انتظامی دادند. دوستان عزیز، وکالت و احیای عدالت امانتی بود که از دیگران به ما رسیده بود، با پروانه یا بی‌پروانه ما این را به آیندگان خواهیم سپرد.

سخنان نسرین ستوده را در لینک زیر بشنوید:
http://goo.gl/2dPDDL

 

Timeline Photos
دولت‌ها وقتی می‌کشند نام تروریست به آن‌ها اطلاق نمی‌شود!

دولت‌مردان کشورهای دنیا هنوز که هنوز است از دولت سوریه با وجود کشتار بیش از ۱۰۰ هزار نفر با نام تروریست یاد نمی‌کنند. رسانه‌ها نیز در سمت اکثریت خود همین روش را دنبال می‌کنند. اما یک گروه کوچک در هر جایی از دنیا حتا با یک اقدام مسلحانه که شاید به کشتن کسی هم نیانجامد نام تروریست را بسیار سریع روی خود خواهد دید.
همین است که وقتی دستگاه قضایی ایران شخصی مثل آرش رحمانی‌پور را که قبل از انتخابات ۸۸ بازداشت شد، به عنوان کسی که در اعتراضات بعد از انتخابات شرکت کرده محاکمه و اعدام کرد کسی لقب تروریست نداد.
اما گروه جیش العدل که سربازی را می‌کشد نام تروریست را از سوی همه‌گان یدک می‌کشد.

این واقعیتی محض است که بین کشتن/اعدام/ترور آرش رحمانی‌پور و جمشید دانایی‌فر هیچ تفاوتی نیست. هر دو به عنوان یک گروگان اعدام/ترور شده‌اند.

به نظر این همان نقطه‌ای است که برخورد با چنین وقایعی که یک‌سان و مشابه‌اند از بسیاری جهات، سیاسی نگاه می‌شود و سمت انسان دوستانه‌ی ماجرا گوشه‌ای تنها می‌ماند.

مجتبی‌ سمیع نژاد
۸ فروردین ۱۳۹۳

آیت الله احمد جنتی دبیر ۸۶ ساله شورای نگهبان در بهمن ماه سال ۱۳۸۸ از صادق لاریجانی، رئیس قوه قضائیه ایران برای اعدام دو تن از زندانیان سیاسی محاکمه شده پس از انتخابات ریاست جمهوری تشکر و قدردانی کرده و خواستار اعدام‌های بیشتر شده بود …

“ آرش رحمانی پور” که تنها ۱۹ سال سن داشت یکی‌ از آن ۲ نفر بود! و “نسرین ستوده” وکیل مدافع این زندانی سیاسی گفته بود از دیدن این همه بی‌قانونی در پرونده‌های موکلانش به ستوه آمده و وقتی نمی‌تواند برای نجات آنها کاری کند ترجیح می‌دهد همراه آنان اعدام شود …

به گفته نسرین ستوده، آرش رحمانی‌پور به این دلیل اتهام خود مبنی بر اخلال در انتخابات را پذیرفت که بازجوها تهدید کرده بودند در صورت عدم پذیرش اتهام، پدرش را بازداشت خواهند کرد. خواهر باردار آرش رحمانی‌پور هم در فروردین ۸۸، همراه با او بازداشت شده بود.

نسرین ستوده در آذر ۱۳۸۸ در مصاحبه‌ای گفته بود آرش‌ رحمانی‌پور اتهام‌های مربوط به عضویت خود در انجمن پادشاهی را به شرط آزادی خواهر باردارش پذیرفته بود.

وصیت نامه آرش رحمانی پور که دقایقی پیش از اعدام نوشته شده است: افتخارم این است که ایرانی هستم

http://j.mp/1jgcJbI

 

Timeline Photos
تبريك به فعالين حقوق بشر و قربانيان نقض فاحش حقوق بشر در ايران

علی رغم کارشکنی ها و حمله های شخصی مقامات جمهوری اسلامی به احمد شهید گزارشگر ویژه حقوق بشر در مورد ایران

شورای حقوق بشر سازمان ملل ماموریت ايشان، را به مدت یک سال دیگر تمدید کرد.

منبع خبر: مجتبی سميع نژاد فعال حقوق بشر – نروژ

احمد شهید٬ گزارشگر ويژه سازمان ملل در امور ایران تا کنون چندین گزارش در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران منتشر کرده است. وی در آخرین روز‌های سال ۹۲ یک روز پس از ارائه گزارش سالانه خود در باره وضعیت حقوق بشر در ایران به شورای حقوق بشر در یک کنفرانس مطبوعاتی در ژنو گفت:

وقتی‌ مقام‌های ایران به ما چنین حمله می‌کند، با مردم خود چه میکنند؟

در کنفرانس خبری احمدشهید گزارشگر ویژه حقوق بشر، در پاسخ به این پرسش که جواب شما به حملات شخصی مقامات ایرانی به شما و یا دبیر کل سازمان ملل چیست گفت: «حملات شخصی چیزجدیدی نیست. وقتی یک گزارشگرویژه یا دبیرکل سازمان ملل یا دیگر مقامات (اروپایی)، به خاطر حرفهایی که می زنند می‌توانند مورد حمله (شخصی) قرار بگیرند، شما به ایرانیانی فکر کنید در تهران و جاهای دیگر که اگر نظرشان رابیان کنند چه چیزی نصیبشان می شود.»

گزارش‌های احمد شهید غالباً واکنش‌های مقامات جمهوری اسلامی را بر می‌انگیزند.

مقام‌های ایرانی آنها را رد می‌کنند و در برخی موارد چهره‌های بین‌المللی را نیز با عناوینی تند مورد انتقادهایی شدید قرار می‌دهند.

برای نمونه جواد لاریجانی، رئیس ستاد حقوق بشر قوه قضائیه ایران، آقای شهید را «احمق شریر» نامیده است. رئیس قوه قضائیه، صادق لاریجانی، نیز گزارش پیشین او را «دروغین» عنوان کرده بود. علی لاریجانی، دیگر برادر این دو تن و رئیس مجلس ایران، نیز یکی از گزارش‌ها او را «ترویج یاغی‌گری بین‌المللی» نامیده بود.

محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه دولت روحانی نیز همواره در مجامع بین‌المللی، نقض فاحش حقوق بشر در ایران را کاملا تکذیب می‌کند و خواهان اصلاح گزارش‌های حقوق بشری سازمان ملل شده است.

همچنین جواد ظریف در مصاحبه با روزنامه فرانسوی زبان لوموند که روز پنجشنبه ۷ نوامبر ۲۰۱۳ منتشر شده، در پاسخ به خبرنگار این روزنامه که از او پرسیده: “آقای روحانی در دوره تبلیغات انتخاباتی شان وعده دادند که وضعیت حقوق بشر را بهبود بخشند. اما همچنان زندانی سیاسی و اعدام وجود دارد”، گفته که “هیچ کس در ایران به دلایل سیاسی اعدام نشده است و قوه قضائیه ما مستقل است.” ادعایی مشابه با اظهارات صادق لاریجانی، رئیس قوه قضاییه ایران که ۴ اردیبهشت، وجود اعدام سیاسی در ایران را “کذب محض” خواند.

مرضیه افخم سخنگوی وزارت خارجه نیز با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران انتصاب گزارشگر ویژه حقوق بشر را توهین به ملت بزرگ ایران دانسته و آن را به رسمیت نمی شناسد.

احمد شهید اجازه ورود به ایران را ندارد و گزارش تازه او از جمله بر پایه مصاحبه با ده‌ها نفر داخل و خارج از ایران و دریافت مکتوبات تنظیم شده است.

احمد شهید از دولت ایران خواست که به او اجازه حضور در کشور را بدهد تا بتواند بحث هایی را با دولت و جامعه مدنی در داخل کشور به منظور پیگیری این هدف ها داشته باشد. آقای شهید گفت که راه پیش رو طولانی و دست‌انداز دارد اما همکاری و عزم جدی هنوز هم می تواند منجر به تغییر شود.

احمدشهید در ابتدای کنفرانس خبری مورخ (۱۴ مارس/۲۳ اسفند ۹۲) گفت: « با نهایت تاسف باید بگویم علی‌رغم اظهاراتی که توسط رئیس جمهور دولت ایران مطرح شده است و شاید حتی قدم‌های ملایمی که به سمت اصلاحات برداشته شده، وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران همچنان یک نگرانی جدی است.»

او ادامه داد: « صدها زندانی سیاسی همچنان در زندان به سر می برند، آن هم اغلب به جرم بیان کردن نظر یا عقیده شان. اعضای گروه های اقلیت مذهبی، قومی، وجنسیتی با آزار واذیت و سرکوب به خاطر ترویج حقوق خود مواجهند وقتی که ترویج آنها با مواضع رسمی فاصله دارد.

احمدشهید با اشاره به اعدام های صورت گرفته طی ماه های گذشته گفت که دولت ایران به اعدام افراد آن هم در شمار بسیار هشدار دهنده ای ادامه می دهد، که باعث شده است مکانیسم های ویژه و مقامات مختلف سازمان ملل تنها در ماه گذشته دو بار خواستار توقف حکم اعدام شوند: « بیشتر اعدام ها به خاطر جرائم مرتبط با قاچاق مواد مخدر رخ می دهد که شامل استاندارهای بین المللی مربوط به «جرائم جدی» که در آن استفاده از حکم اعدام را مجاز می شمارد نیست.»

او گفت که دیگر اعدام ها مانند فعالان اهوازی مانند هاشم شبانی و همچنین هادی راشدی و خانم فرزانه مرادی، نگرانی جدی را در خصوص دادرسی عادلانه و دادگاه منصفانه ایجاد می کند. نگرانی هایی که به دلیل استفاده از مجازات های شدید غیرقابل بازگشت است. او همچنین با اشاره به حکم اعدام روح الله توانا که گفته شده که به پیامبر توهین کرده است‌ آن هم به خاطر به دست آوردن ویدیوی شخصی در یک میهمانی تولد توسط مقامات، غیرانسانی و غیرحقوقی است.

گزارشگر ویژه در خصوص آزادی بیان و مطبوعات اشاره کردکه با آنکه برخی از اعضای کابینه دولت نشانه هایی را از افزایش آزادی مطبوعات نشان داده اند، اما در عمل مقامات به بستن مطبوعات ادامه می دهند یا از بازشدن مجدد آنها جلوگیری می کنند. او با ذکر نامه روزنامه های بهار و آسمان که اخیر تعطیل شدند، نشان می دهد که حکومت ایران حتی بحث در چارچوب های مذهب رسمی کشور را هم تحمل نمی کند.

وی با اشاره به دستگیری اعضای وب سایت نارنجی در کرمان گفت: « شانزده متخصص آی.تی و فعالان حوزه سایبری در ماه دسامبر۲۰۱۳ دستگیر شدند با اتهام همکاری با رسانه های بیگانه و حداقل پنج تن از آنها و چهل روزنامه نگار همچنان در زندان هستند. همچنین یک یادداشت نویس از یک روزنامه محافظه کار مورد شکایت شورای امنیت ملی ایران در ماه فوریه قرار گرفت آن هم برای انتقاد از برنامه هسته ای ایران. این شکایت هم چنان در جریان است.»

آقای شهید با طرح موضوع پیش نویس قانون حقوق شهروندی گفت که پیش نویس حاضر در اینکه موضوعات جدی که در گزارش های من، گزارشهای دبیرکل و گزارش های دیگر گزارشگران ویژه و میثاق‌نامه ها، سازمان های حقوق بشری و سازمان های بین المللی مطرح شده را مورد توجه قرار دهد با کاستی هایی مواجه است.

گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در ادامه از دولت ایران خواست که همه زندانیان سیاسی را آزاد کند. او همچنین از دولت خواست که منشور حقوق بشر را مورد بازنگری قرار دهد تا مطمئن سازد که همه حقوقی که در آنجا مطرح شده است برای همه شهروندان تضمین شده است. او همچنین از دولت ایران خواست که افرادی که مسوول نقض حقوق بشر در گذشته شناخته شده است را مورد پیگیرد قانونی قرار داده و در مورد آنها تحقیقات لازم را به عمل آورد، از جمله پرونده های مربوط به وقایع پس از انتخابات سال ۱۳۸۸ و قبل از آن.

درپایان، او گفت که دولت ایران باید تا زمانی که اصلاحاتی در سیستم جزایی برای متهمان مواد مخدری به وجود بیاد به توقف حکم اعدام بپردازد و مطمئن سازد که روند حقوقی دادگاه و دادگاه عادلانه برای همه افراد تضمین شده است.

در بخشی از گزارش احمد شهید به موارد اعدام در ایران پرداخته شده است؛ بنا بر این گزارش از زمان آغاز به کار گزارشگر ویژه حقوق بشر در مورد ایران در سال ۲۰۱۱ میلادی، ۱۵۳۹ نفر اعدام شده‌اند که در میان آنها دست‌کم بین ۹۵۵ تا ۹۶۲ نفر با اتهام قاچاق مواد مخدر روبه‌رو بوده‌اند.

این گزارش می‌افزاید که گمان می‌رود ۶۸۷ نفر در سال ۲۰۱۳ میلادی اعدام شده‌اند (رقم رسمی اعلام شده از سوی ایران ۳۶۹ نفر است) که ۱۶۵ مورد بیشتر از سال ۲۰۱۲ میلادی است.

این گزارش در عین حال می‌افزاید که دست‌کم ۵۷ نفر در سال گذشته میلادی در ملا عام اعدام شده‌اند. در آن در عین حال به مواردی از اعدام -برای نمونه کردهای ایران- به اتهام «محاربه» و موارد امنیتی اشاره شده است.

در بخش دیگری از گزارش خود به زندانیانی از میان «اقلیت‌ها» می‌پردازد و می‌گوید تا سوم ژانویه سال ۲۰۱۴ میلادی، حداقل ۳۰۷ نفر از آنها -از جمله ۱۳۶ بهایی، ۹۰ سنی، ۵۰ شهروند مسیحی، ۱۹ درویش و دو زرتشتی- در زندان بودند. این گزارش می‌گوید از سال ۲۰۰۴ میلادی دست‌کم ۷۳۴ بهائی بازداشت شده‌اند.

در عین حال وضعیت و گزارش‌ها در مورد هر یک از گروه‌های نام برده شده اقلیتی از باورمندان تا گروه‌های قومی به طور جداگانه‌ای بررسی شده است.

احمد شهید در گزارش خود به زندانیان «عقیدتی» و «سیاسی» نیز پرداخته و شمار آنها را تا ۱۴ ژانویه، دست کم ۸۹۵ نفر اعلام کرده که از این میان -علاوه بر باورمندان به ادیان- ۳۷۹ نفر فعال سیاسی، ۹۲ نفر مدافع حقوق بشر، ۷۱ نفر فعال مدنی، ۳۷ روزنامه‌نگار و ۲۴ فعال دانشجویی حضور دارند.

همچنین بان گی‌مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، ۲۰ اسفند ماه در گزارشی گفت حسن روحانی علیرغم وعده‌های خود٬ آزادی‌ها در ایران را افزایش نداده است. او در عین حال در مورد «افزایش شدید» اعدام‌ها در ایران ابراز نگرانی و با تاکید بر این که بیشتر این اعدام‌ها مربوط به جرایم مواد مخدر بوده، افزود که با این‌حال برخی از اعدام شدگان نیز زندانیان سیاسی و اقلیت‌های قومی بوده‌اند.

 

پیشنهاد شهرداری کرمانشاه: استفاده از کودکان کار برای حمل بار مسافران نوروزی! دو…

‫پیشنهاد شهرداری کرمانشاه: استفاده از کودکان کار برای حمل بار مسافران نوروزی!

دولتشاهی افزوده «می‌توانیم برای این کودکان لباس فرم تهیه کنیم و آن‌ها را در نقاطی که کمپ‌های نوروزی برپا شده مستقر کنیم تا با گل از مهمانان استقبال کنند و آن‌ها را در جابجایی وسایل و حمل بار‌هایشان کمک کنند.»
‬

Timeline Photos
بهره کشی از کودکان کار در حکومت دینی به جای فراهم کردن امکان تحصیل

آمد افسوس کنان مغبچه ٔ باده فروش
گفت بیدار شو ای رهرو خواب آلوده

پیشنهاد شهرداری کرمانشاه: استفاده از کودکان کار برای حمل بار مسافران نوروزی!!!

امیر دولتشاهی٬ مدیر روابط عمومی شهرداری کرمانشاه خواستار به کارگیری «کودکان کار» برای حمل بار مسافران نوروزی در این استان شده است.

به گزارش ایسنا دولتشاهی در جلسه هماهنگی استقبال از نوروز که در شهرداری شهر کرمانشاه برگزار شد، این مطلب را بیان کرده است.

وی گفته «می‌توان با همکاری سازمان بهزیستی در ایام نوروز کودکان کار را ساماندهی و از آن‌ها برای استقبال از مهمانان نوروزی استفاده کرد.»

دولتشاهی افزوده «می‌توانیم برای این کودکان لباس فرم تهیه کنیم و آن‌ها را در نقاطی که کمپ‌های نوروزی برپا شده مستقر کنیم تا با گل از مهمانان استقبال کنند و آن‌ها را در جابجایی وسایل و حمل بار‌هایشان کمک کنند.»

کودکان کار به کودکان کارگری گفته می‌شود که به صورت مداوم و پایدار به خدمت گرفته می‌شوند که این امر آن‌ها را در بیشتر اوقات از رفتن به مدرسه و تجربهٔ دوران کودکی بی‌بهره می‌سازد.

کار کودک در بسیاری از کشور‌ها و از سوی سازمان‌های بین‌المللی فعالیتی استثماری تلقی می‌شود.

منبع: گويا نيوز

نظر برگزیده کاربران:

سعید میگوید:

داستان داستان مغ بچه گان وسپس داستان غلام بچه گان دوران قاجار است این نشان میدهد که ما از دیر باز با چنین پدیده‌ای اشنا بوده ایم وبر ماست که خاصه در این ایام عید باستانی این سنت حسنه را که از گذشتگان به مارسیده ارج نهیم اما پیشنهاد اینجانب این است که مدل موی کیم جونگ اون را نیز برای این فرزندان عزیز میهنم برگزینیم

این ویدیو را فقط نباید ببینید، باید با "جان و دل" ببینید!

آقای روحانی چراغی که به منزل رواست به مسجد حرام است

http://goo.gl/iKbMCD

 

سخنان نسرین ستوده این بار از درون زندان بزرگ: ما ظاهراً آزادیم

‫سخنان نسرین ستوده این بار از درون زندان بزرگ: ما ظاهراً آزادیم
‬

‫سخنان نسرین ستوده این بار از درون زندان بزرگ: ما ظاهراً آزادیم یادمان باشد دادرسی زندانیان وجدان بدون رعایت قانون بوده، در دادگاه‌های سِری و با روش‌های امنیتی … سخنان صمیمانه بانو نسرین ستوده در محفل ادبی و بی ادبی هالو به سر شعری سرودن دارد امشب غم عالم زدودن دارد امشب به باغ انجمن در بین گل ها گل نسرین ستودن دارد امشب استاد لواسانی با تشکر از دست‌اندرکاران انجمن ادبی‌ هالو و آقای فرشی‬

 

فريبا يكی از كاربران فيسبوك در صفحه سپيده دم مينويسد: ﺳﺮﺩاﺭاﻥ ﺳﭙﺎﻩ ﻣﻮاﺩ ﻣﺨﺪﺭ ﺭا…

‫فريبا يكی از كاربران فيسبوك در صفحه سپيده دم مينويسد: ﺳﺮﺩاﺭاﻥ ﺳﭙﺎﻩ ﻣﻮاﺩ ﻣﺨﺪﺭ ﺭا اﺯ ﺑﻨﺎﺩﺭ ﻭاﺭﺩ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﻭدولت ﺯﻣﻴﻨﻬﺎی ﻣﺤﻞ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭا ﻣﻴﻦ ﮔﺬاﺭی ﻣﻴﻜﻨﺪ!

ابولفضل از چمكران نيز در سايت راديو فردا نوشته است: واله تا حالا هر چه شنیده بودیم استفاده از مین توسط بعضی از کشورها برای دشمنانشان بوده، دیگر نشنیده بودیم حکومتی تحت هر شرایط از مین برای هموطنان خودش استفاده کند. این هم پدیده جدید در حکومت بظاهر اسلامی. متاسفانه هنوز ناکار آمدی دین در حکومت را نمیخواهیم قبول کنیم!‬

Timeline Photos
انتقاد شیرین عبادی به مين گذاری دولت " اعتدال و اميد " و كشته شدن شهروندان

شیرین عبادی به رادیو فردا گفته است: «حادثه ای که [در کویر شهداد] اتفاق افتاد عملا ثابت کرد که دولت ایران با وجود منع بین‌المللی، از مین در موارد عدیده از جمله جلوگیری از قاچاق کالا استفاده می‌کند و این کار نقض حقوق بین‌الملل و نقض حقوق بشر است.»

۱۳۹۳/۰۱/۰۷

شیرین عبادی، حقوق‌دان و فعال حقوق بشر، در نامه‌ای به احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، از اینکه این کشور از کارگذاری مین برای جلوگیری از قاچاق کالا استفاده می‌کند، انتقاد کرد.

برنده جایزه نوبل در سال ۲۰۰۳ میلادی، این نامه را پس از آن نوشته است که یک شهروند ایرانی در پی انفجار مین در کویر لوت جان خود را از دست داد.

این مین که دوم فروردین در کویر شهداد در استان کرمان منفجر شد، جان یک گردشگر را گرفت و سه نفر دیگر را نیز به شدت زخمی کرد.

البته پیشتر نیز انفجار مین در ایران به مرگ گردشگران یا حتی کاوشگرانی که در مناطق مرزی در حال گذر بوده‌اند انجامیده است.

شیرین عبادی به رادیو فردا گفته است: «حادثه ای که [در کویر شهداد] اتفاق افتاد عملا ثابت کرد که دولت ایران با وجود منع بین‌المللی، از مین در موارد عدیده از جمله جلوگیری از قاچاق کالا استفاده می‌کند و این کار نقض حقوق بین‌الملل و نقض حقوق بشر است.»

خانم عبادی در نامه خود نیز درباره به‌کارگیری مین و عدم استفاده از علائم هشدار دهنده در مناطق مین‌گذاری‌شده از سوی مقام های دولتی ایران هشدار داده است.

ایران، از جمله کشور‌هایی با بیشترین آلودگی به مین در جهان به شمار می‌آید.

این کشور تا کنون ازپیوستن به پیمان اتاوا که در آن تولید، استفاده و صدور مین ممنوع اعلام شده، خودداری کرده است.

به جز قربانیان «مین‌گذاری برای مبارزه با قاچاق»، گروهی از شهروندان نیز بر اثر انفجار مین‌های باقی مانده از زمان جنگ ایران و عراق کشته یا زخمی می‌شوند.

کم‌تر از شش ماه پیش هفت کودک بر اثر انفجار مین در روستایی در مریوان زخمی شدند.

بنا بر گزارش سال ۲۰۱۰ سازمان غیردولتی نظارت بر مین‌های زمینی، ایران در کنار ۱۱ کشور دیگر از جمله چین، آمریکا، ویتنام یا سنگاپور از جمله کشورهای تولیدکننده مین ضدنفر به شمار می‌روند.

هرچند به گزارش این سازمان در برخی موارد -مانند ایران- کشورها می‌گویند تولید مین را متوقف کرده‌اند، ولی همچنان حق آن را برای خود محفوظ نگه داشته‌اند.

این ساز و کار فرادولتی شمار کشته‌شدگان در ایران بر اثر انفجار مین در سال ۲۰۱۲ میلادی را ۴۶ نفر عنوان کرده که در مقایسه با آمار آن نسبت به سال ۲۰۱۱، سه مورد بیشتر است. شمار کل آسیب‌دیدگان نیز بنا بر تازه‌ترین گزارش این سازمان در همان سال ۲۰۱۲، تا ۱۲۳ نفر عنوان شده است.

نظرات كاربران در سايت راديو فردا:

توسط: نام مستعار
۰۷ ۰۱ ۱۳۹۳ ۱۳:۲۳
همه افرادی که دستور کاشتن مین رو دادند باید محاکمه بشن و مطمئنا یک روزی این کار انجام میشه. من شخصا اگر در مورد هر بلایی که سر کشور اومده کوتاه بیام به هیچ وجه از این موضوع نمیگذرم.
کاشتن مین یعنی نابود کردن سرزمین خودمون به دست خودمون. این مینها بر اثر باد و باران و رانش زمین و غیره دایم جابجامیشن بویژه در مناطق کویری و شنزارها و پاکسازی اونها بسیار سخته.
ما هنوز بابت مینهای جنگ ایران و عراق کشته و زخمی میدیم حالا با دست خودمون دوباره مین میکاریم؟؟؟؟
توسط: ابوالفضل از: چمکران
۰۷ ۰۱ ۱۳۹۳ ۱۲:۰۲
واله تا حالا هر چه شنیده بودیم استفاده از مین توسط بعضی از کشورها برای دشمنانشان بوده، دیگر نشنیده بودیم حکومتی تحت هر شرایط از مین برای هموطنان خودش استفاده کند. این هم پدیده جدید در حکومت بظاهر اسلامی. متاسفانه هنوز ناکار آمدی دین در حکومت را نمیخواهیم قبول کنیم.

فريبا يكی از كاربران فيسبوك در صفحه سپيده دم مينويسد: ﺳﺮﺩاﺭاﻥ ﺳﭙﺎﻩ ﻣﻮاﺩ ﻣﺨﺪﺭ ﺭا اﺯ ﺑﻨﺎﺩﺭ ﻭاﺭﺩ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﻭدولت ﺯﻣﻴﻨﻬﺎی ﻣﺤﻞ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭا ﻣﻴﻦ ﮔﺬاﺭی ﻣﻴﻜﻨﺪ!

 

Timeline Photos
انتقاد شیرین عبادی به مين گذاری دولت " اعتدال و اميد " و كشته شدن شهروندان

شیرین عبادی به رادیو فردا گفته است: «حادثه ای که [در کویر شهداد] اتفاق افتاد عملا ثابت کرد که دولت ایران با وجود منع بین‌المللی، از مین در موارد عدیده از جمله جلوگیری از قاچاق کالا استفاده می‌کند و این کار نقض حقوق بین‌الملل و نقض حقوق بشر است.»

۱۳۹۳/۰۱/۰۷

شیرین عبادی، حقوق‌دان و فعال حقوق بشر، در نامه‌ای به احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، از اینکه این کشور از کارگذاری مین برای جلوگیری از قاچاق کالا استفاده می‌کند، انتقاد کرد.

برنده جایزه نوبل در سال ۲۰۰۳ میلادی، این نامه را پس از آن نوشته است که یک شهروند ایرانی در پی انفجار مین در کویر لوت جان خود را از دست داد.

این مین که دوم فروردین در کویر شهداد در استان کرمان منفجر شد، جان یک گردشگر را گرفت و سه نفر دیگر را نیز به شدت زخمی کرد.

البته پیشتر نیز انفجار مین در ایران به مرگ گردشگران یا حتی کاوشگرانی که در مناطق مرزی در حال گذر بوده‌اند انجامیده است.

شیرین عبادی به رادیو فردا گفته است: «حادثه ای که [در کویر شهداد] اتفاق افتاد عملا ثابت کرد که دولت ایران با وجود منع بین‌المللی، از مین در موارد عدیده از جمله جلوگیری از قاچاق کالا استفاده می‌کند و این کار نقض حقوق بین‌الملل و نقض حقوق بشر است.»

خانم عبادی در نامه خود نیز درباره به‌کارگیری مین و عدم استفاده از علائم هشدار دهنده در مناطق مین‌گذاری‌شده از سوی مقام های دولتی ایران هشدار داده است.

ایران، از جمله کشور‌هایی با بیشترین آلودگی به مین در جهان به شمار می‌آید.

این کشور تا کنون ازپیوستن به پیمان اتاوا که در آن تولید، استفاده و صدور مین ممنوع اعلام شده، خودداری کرده است.

به جز قربانیان «مین‌گذاری برای مبارزه با قاچاق»، گروهی از شهروندان نیز بر اثر انفجار مین‌های باقی مانده از زمان جنگ ایران و عراق کشته یا زخمی می‌شوند.

کم‌تر از شش ماه پیش هفت کودک بر اثر انفجار مین در روستایی در مریوان زخمی شدند.

بنا بر گزارش سال ۲۰۱۰ سازمان غیردولتی نظارت بر مین‌های زمینی، ایران در کنار ۱۱ کشور دیگر از جمله چین، آمریکا، ویتنام یا سنگاپور از جمله کشورهای تولیدکننده مین ضدنفر به شمار می‌روند.

هرچند به گزارش این سازمان در برخی موارد -مانند ایران- کشورها می‌گویند تولید مین را متوقف کرده‌اند، ولی همچنان حق آن را برای خود محفوظ نگه داشته‌اند.

این ساز و کار فرادولتی شمار کشته‌شدگان در ایران بر اثر انفجار مین در سال ۲۰۱۲ میلادی را ۴۶ نفر عنوان کرده که در مقایسه با آمار آن نسبت به سال ۲۰۱۱، سه مورد بیشتر است. شمار کل آسیب‌دیدگان نیز بنا بر تازه‌ترین گزارش این سازمان در همان سال ۲۰۱۲، تا ۱۲۳ نفر عنوان شده است.

نظرات كاربران در سايت راديو فردا:

توسط: نام مستعار
۰۷ ۰۱ ۱۳۹۳ ۱۳:۲۳
همه افرادی که دستور کاشتن مین رو دادند باید محاکمه بشن و مطمئنا یک روزی این کار انجام میشه. من شخصا اگر در مورد هر بلایی که سر کشور اومده کوتاه بیام به هیچ وجه از این موضوع نمیگذرم.
کاشتن مین یعنی نابود کردن سرزمین خودمون به دست خودمون. این مینها بر اثر باد و باران و رانش زمین و غیره دایم جابجامیشن بویژه در مناطق کویری و شنزارها و پاکسازی اونها بسیار سخته.
ما هنوز بابت مینهای جنگ ایران و عراق کشته و زخمی میدیم حالا با دست خودمون دوباره مین میکاریم؟؟؟؟
توسط: ابوالفضل از: چمکران
۰۷ ۰۱ ۱۳۹۳ ۱۲:۰۲
واله تا حالا هر چه شنیده بودیم استفاده از مین توسط بعضی از کشورها برای دشمنانشان بوده، دیگر نشنیده بودیم حکومتی تحت هر شرایط از مین برای هموطنان خودش استفاده کند. این هم پدیده جدید در حکومت بظاهر اسلامی. متاسفانه هنوز ناکار آمدی دین در حکومت را نمیخواهیم قبول کنیم.